رسما اعلام میکنم که میخوام وبلاگ نویس بشم.
سالها قبل
سالها درس خوندم تا مهندس بشم. نمیدونستم واسه چی؟ چیزی که مشخصه اینه که در دهه هفتاد که من دبیرستانی بودم همه میخواستن مهندس بشن، اکثرشونم نمیدونستن برای چی؟
الان بخاطر اوضاع اقتصادی و بازار شغلی رشته های مهندسی طبق صحبت یکی از دوستان که در سن 37 سالگی تونست امسال در رشته دندانپزشکی دانشگاه دولتی قبول بشه، آمار شرکت کنندگان ریاضی یک پنجم رشته تجربی هست. 20 سال پیش این نسبت عکس همین عدد بود.
حالا یک مهندس با ویژگی ADHD هستم.
حالا که مهندس شدم و چند سالی هم در زمینه پروژه های نفت و گاز و فولاد کار کردم تازه رسیدم به سر خط. فهمیدم از بچگی ADHD هستم و خودم نمیدونم.خودمم نفهمیدم میرفتم پیش روانپزشک ولی هیچوقت همچین تشخیصی داده نشد ولی سالها ویزیت شدم و دارو هایی مصرف کردم که الان فهمیدم همش بیربط بوده !!!
تو زمینه ی مهندسی 7 جا رفتم سر کار طی 4 سال و عین 7 جا بعد از چند ماه عذرم را خواستند.و الان چند ماهی هست که به صورت آزاد از دوستی پروژه سئو و تولید محتوا میگیرم و سرم با این کار گرمه. اصلا علاقه ی من به وبلاگ نویسی ازینجا شکل گرفت. همیشه تو خونه ام کارم با اینترنت هست همه چیم با اینترنته.
اینکه بیش فعالی عاملی هست که من نتونم توی محیط منظم کارمندی کار کنم باعث شده تصمیم بگیرم تا سئوکار شم. محور این وبلاگ بیش فعالی من، سئو و موفقیت در اون و کسب درامد هست. البته نه از این وبلاگ اینجا فقط روزانه های خودم را هرچی به فکر فرار من میرسه رو ثبت میکنم.
کم کم اگر دیدم دستم برای نوشتن قوی تر شده کارهای قبلی را حذف میکنم و سعی میکنم مخاطب بیشتری جذب کنم.
زیاد نوشتم الان ساعت9:19 دقیقه صبح هست و من دیشب رو کاملن بیدار بودم. شبها تا صبح کار میکنم و روزها میخوابم.
امیدوارم بشه. که اینبار حتمن میشه.
شیوع این مشکل بین 5 تا 8 درصد در بین کودکان هست و در 40 درصد اوقات به بزرگسالی کشیده میشه یعنی اگر 6 درصد را ضرب در 40 درصد کنیم 2.4 از بزرگسالان این مشکل را دارند. البته خیلی ها مثل من خبر ندارند واسه همین اگر کسی مشکلات اینجا را در خودش یا اطرافیانش میبینه حتمن باید پیگیری کنه تا کیفیت زندگی اش بیش از این پایین نیاد.
